Ruth Gerritse
​Eindredactie, projectleiding & journalistiek
Bio
Vertellen, lezen, schrijven
Mijn liefde voor verhalen is er al mijn hele leven. Als kind al verslond ik boeken, was ik dol op spreekbeurten maken en stond ik vooraan als er iets te bespreken viel.
Mijn stage bij uitgeverij BZZTÔH in Den Haag verlengde ik, omdat ik het té leuk had om te stoppen. De biografie van Prinses Diana was net in het Nederlands verschenen en aan de persaanvragen leek geen eind te komen. Behalve dat ik veel leerde over het uitgeversvak, kreeg ik ook de kans om kennis te maken met de tv-wereld, want dát was waar de interviews vaak plaatsvonden. Die wereld trok…. De dynamiek, de heftige deadlines, de verbondenheid binnen teams die ik zelfs vanaf de zijlijn oppikte: ik wilde dat.
Na de middelbare school lag een studie communicatiewetenschap voor de hand. Aan de UvA (1989) maakte ik deel uit van de allereerste lichting. Een bovenbouwstudie toen nog, met een propedeuse die bestond uit politicologie, psychologie en antropologie.
​
1989
Maken, bewegen, raken
In augustus 1994 kwam ik in dienst bij Ivo Niehe. Van hem en mijn collega’s leerde ik het vak, waar toen nog geen opleiding voor bestond. Langzaam maar zeker werd ik een allround programmamaker, zowel thuis in productie (producer en later productieleider) als in redactie (redacteur, later regisseur en eindredacteur). Dankzij een zeer lange lijst met buitenlandproducties voor diverse goede doelen - o.a. Unicef, Wereld Natuur Fonds, Aidsfonds en Cordaid Memisa – zag ik niet alleen een heel groot deel van de wereld, maar leerde ik vooral ook werken onder vaak zeer zware omstandigheden en ontwikkelde ik de flexibiliteit die daarvoor nodig is.
1994
Verkennen, onderzoeken, leren
De tocht duurde uiteindelijk 6 jaar en bracht ervaringen die een belangrijke rol spelen in wie ik vandaag ben. Ik voel me snel en overal thuis, kan makkelijk schakelen tussen verschillende (soorten) mensen en culturen, ben gewend niet te weten hoe morgen er uit ziet en heb geleerd om te dealen met heersende winden - ook als die niet stroken met het oorspronkelijke plan. Stress omdat dingen niet gaan zoals bedacht, verdween bij mij voor altijd naar het verleden. Ik deal met wat er op mijn pad komt en heb geleerd daar iets moois in te zien en van te maken. “Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het dus zoals het gaat” werd mijn motto. Hoewel ik al sinds 2008 weer een landleven leid, heb ik daar nog elke dag plezier van.
In 2002 verruilde ik mijn vaste baan voor een leven dat zich ook privé buiten de gebaande paden afspeelde. Samen met mijn toenmalige man vertrok ik uit Nederland, om samen voor onbepaalde tijd rond de wereld te zeilen.
​
2002 -
2008
Landen, leven en verbinden
Tegenwoordig kies ik zoveel mogelijk voor projecten waar storytelling een belangrijke rol speelt en vind ik het steeds vaker (extra) leuk om niet alleen eindredacteur maar ook projectleider te zijn. Ik heb nog altijd een onverminderde voorliefde en voorkeur voor bijzondere verhalen van ‘gewone’ mensen. Ik verbind graag – en dat is wat het delen van verhalen doet.
In 2015 brak een nieuwe fase aan. De behoefte om te landen, ergens te blijven en niet meer altijd onderweg te zijn groeide. Mijn liefde voor verhalen vertellen bleef onveranderd groot.
​
heden